Cousas que se lle pasan pola cabeza a este vilanovés

 Fish ofreceu unha actuación inesquecible en Leamington Spa Assembly, revisitando o clásico "Script For A Jester's Tear". O ex-vocalista de Marillion levou ao público nunha viaxe emocional a través do álbum debut da banda, cheo de letras poéticas e intensidade teatral. A súa voz poderosa e a súa presenza escénica hipnótica mantiveron a audiencia cativada, transportándoos aos anos 80 coa súa melancolía e drama característicos. A interpretación de temas emblemáticos como "Chelsea Monday" e "The Web" mostrou a Fish no seu mellor momento, conectando co público con sinceridade e paixón. Foi unha noite para lembrar, cunha mestura perfecta de nostalgia e arte viva.

 Marillion, banda emblemática do rock progresivo británico, deixou unha marca indeleble coa súa canción "Assassing" do álbum *Misplaced Childhood* (1985). Esta peza destaca pola súa complexidade musical e lírica, combinando riffs de guitarra potentes con texturas sintéticas intricadas. A voz emotiva de Fish e a estrutura dinámica da canción refleitan unha narrativa de traizón e conflito, un tema recurrente na obra do grupo. "Assassing" non só exemplifica a madurez creativa de Marillion senón tamén a súa capacidade para fusionar o rock progresivo coas tendencias dos anos 80, mantendo a súa relevancia ao longo das décadas.

 Marillion, unha banda de rock progresivo británica, deixouse sentir con gran forza na súa canción "Forgotten Sons" do álbum *Script for a Jester's Tear* (1983). Esta peza destaca pola súa profundidade lírica e a súa complexa estrutura musical. "Forgotten Sons" aborda temas de guerra e alienación, retratando a crúa realidade dos soldados esquecidos pola sociedade. A intensidade emocional é complementada pola prodixiosa destreza instrumental da banda, que combina ritmos intricados e melodías evocadoras. A canción non só amosa a capacidade de Marillion para crear música poderosa e reflexiva, senón tamén a súa habilidade para conectar cun público ávido de significados profundos.

 En 1984, Marillion publicou *Jigsaw*, un disco que marca un punto de inflexión no seu estilo progresivo. Coa voz inconfundible de Fish e a instrumentación intricada, o álbum amosa a madurez da banda. As composicións como "Script for a Jester's Tear" e "Fugazi" evidencian a súa habilidade para mesturar narrativa e musicalidade. *Jigsaw* destaca pola súa capacidade de crear atmosferas profundas e evocadoras, xeralmente ligadas a historias épicas e emocións intensas. Con este traballo, Marillion afianzou a súa posición no rock progresivo, consolidando o seu son único e a súa capacidade de innovar dentro do xénero.