Nun día típico nun barco de arrastre galego, o amencer trae consigo a promesa do oceano. Coa embarcación preparada e os motores zumindo, os pescadores lanzan as robustas redes ás augas profundas. O son do vaivén das ondas e o chirriar das cordas encoméndanse ao traballo arduo que agarda. Mentres as redes se despregan no mar, agárdase con expectación. O sol ascende no horizonte, pintando o ceo e a superficie do oceano con tons de laranxa e azul. A bordo, a camaradería entre os mariñeiros é palpable, unha irmandade forxada polas mareas e as xornadas laboriosas. A medida que as horas avanzan, a rede arrastra consigo un mundo submarino variado. Peixes de diversas especies debaten a súa sorte mentres son izados a bordo. O traballo dos pescadores, entre cordas e aparellaxes, é coordinado e preciso, como un baile coreografiado polo mar. O cheiro salino impregna o ambiente, un recordatorio constante da simbiose entre a tripulación e o oceano. O traballo pesado fai mella nos corpos, pero tamén
Este blog comencei a redactalo con cousas que se me pasaban pola cabeza, pero pegou un xiro, continuando con artigos, esta vez tratando sobre grupos musicais, cantantes. Estas 500 cancións pódese dicir que me representan, ou que me representaron nalgún momento da miña vida. Pido perdón polas cancións que non puxen, e significaron algo para min. Agardo que vos guste