Keith Richards e Norah Jones, dúas lendas da música, uníronse para interpretar "Love Hurts" nun tributo a Gram Parsons en 2004. Esta colaboración inesperada entre o rockeiro dos Rolling Stones e a suave voz do jazz resultou nunha versión emotiva e poderosa da clásica canción de Boudleaux Bryant. A química entre os dous artistas é palpable, coa guitarra de Richards complementando perfectamente a voz melódica de Jones. A súa interpretación captura a esencia da dor do amor, mesturando a rudeza do rock co refinamento do jazz. Esta actuación demostra a versatilidade de Richards máis alá dos Stones, e a capacidade de Jones para adaptarse a diferentes estilos. A súa versión de "Love Hurts" é un testemuño do poder da música para unir xéneros e xeracións, creando un momento máxico que perdura no tempo.
Este blog comencei a redactalo con cousas que se me pasaban pola cabeza, pero pegou un xiro, continuando con artigos, esta vez tratando sobre grupos musicais, cantantes. Estas 500 cancións pódese dicir que me representan, ou que me representaron nalgún momento da miña vida. Pido perdón polas cancións que non puxen, e significaron algo para min. Agardo que vos guste